22-10-2022, 14:20
Tak wyszło, że w tym tygodniu najczęściej przeze mnie słuchanym albumem jest "From Wisdom to Hate". Inspiracja ku temu ma dosyć smutny charakter - 17 października była 20. rocznica samobójczej śmierci Steve'a MacDonalda. Powiesił się w swoje urodziny po długiej walce z depresją. Bębniarzem był zdecydowanie ponadprzeciętnym - podobno prawie całość "From..." zagrał przy pierwszym podejściu, bez wspierania się różnymi studyjnymi wspomagaczami, aby wyrównać swoje partie itp.
No ale wrócę do wskazanej płyty, która to nie wychodzi z odtwarzacza i powiem szczerze, że gdyby wyszła np. teraz, to byłby to pewnie mój album roku. Trochę tej płyty nie doceniałem, chociaż bardzo lubiłem, ale teraz coś mi przeskoczyło w głowie, gdy robi okrążenie po okrążeniu. Przede wszystkim przestałem ją traktować jako bezpieczniejszą "Obscurę" - owszem, to nie jest płyta, która pcha motywy z "Obscury" dalej, bo tego nawiasem się chyba zwyczajnie już nie da zrobić, przynajmniej dla mnie "Obscura" to szczyt death metalu zbudowanego na dysonansach. Raczej przetwarza je w innym kierunku - bardziej zwartym czy wręcz hiciarskim. Doskonały przykład tego ostatniego to "Inverted", które koncertowo zresztą jest rozpierdolem jakich mało. Mimo, że wszystko dzieje się tutaj szybciej, może mniej subtelnie, to jednak ilość bardzo dobrych motywów czy zróżnicowanie materiału (walcujący "The Quest for Equilibrium" chociażby) sprawia, że to dalej doskonały materiał - nie tyle bezpieczniejsza "Obscura", co skok w bok pod względem klimatu, kompozycji, ale z tym samym zestawem pokręconych technikaliów, temp i charakterystycznego gitarowego sznytu.
Można rozkminiać, jak ten materiał brzmiałby, gdyby Steeve Hurdle był wtedy na pokładzie - jego wkład w "Obscurę" był równie wielki, co Lemaya. Można zastanawiać się, czy może styl znany z "Obscury" można jednak było jeszcze rozwinąć i dopchać dalej. Ale można też po prostu słuchać tego materiału jako wspaniałej płyty, bez nadawania dodatkowego kontekstu i projekcji dotyczących tego, jaka mogłaby być.
W sumie nie wiem po co to piszę, bo ani to nowy materiał, ani nieznany wśród tutejszych użytkowników, ani nie mam nawet listy bezdusznych cyferek z ocenami płyt zespołu bez słowa komentarza, żeby wbić się w obecny dyskurs na forume, ale miałem potrzebę podzielenia się odkryciem "From Wisdom to Hate" na nowo.
I was born in this town
Live here my whole life
Probably come to die in this town
Live here my whole life
Never anything to do in this town
"From..." jest nieco grzeczniejsza i bardziej klasyczna w formie, jakby wtłoczyć patenty z "Obscury" w nieco mocniej tradycyjne struktury, co nie zmienia faktu, że to świetny materiał. Dwie pierwsze bardzo lubię, debiut to czerpanie z ówczesnych wzorców zrealizowane na wysokim poziomie, "Erozja..." z kolei to taki techniczny DM w staroszkolnym ujęciu, również cenię sobie ten materiał i obiektywnie może jest ciekawszy od debiutu, ale preferuję jednak "Considered Dead". "Colored Sands" z czasem mi się nieco znudziło, ale to dobry materiał, zyskujący jako całość. "Pleiades..." w pełni mnie nie przekonuje, natomiast dalej to poziom nieosiągalny dla większości kapel.
to mu moze jeszcze chwile zajac.
Fajnie by było gdyby z tym Zappą coś było na rzeczy.
