DYING FETUS

[Nasum]

Ciekawa teza, w sumie pierwsze zdanie, że nowe Cryptopsy jest lepsze. Coś w tym jednak jest, bo jak DF nagrał świetny krążek, lepszy od poprzedniego, chwytliwy jak dajmy na to Reign Supreme, to boję sie jak na razie oceniać, który krążek jest lepszy. To mimo wszystko odrobinę inna muzyka - tak samo brutalna, ale DF ma bardziej takie hard corowe, szarpane riffy, a tymczasem Cryptopsy to po prostu huragan. Ale jak mówię, obydwa krązki bardzo mi sie podobają i słucham je jak pojebion na przemian. Po tygodniu słuchania tych cudnych piosenek być może będę miał zarys tego, co lepsze.

[habit]

Ciekawa teza, w sumie pierwsze zdanie, że nowe Cryptopsy jest lepsze. Coś w tym jednak jest, bo jak DF nagrał świetny krążek, lepszy od poprzedniego, chwytliwy jak dajmy na to Reign Supreme, to boję sie jak na razie oceniać, który krążek jest lepszy. To mimo wszystko odrobinę inna muzyka - tak samo brutalna, ale DF ma bardziej takie hard corowe, szarpane riffy, a tymczasem Cryptopsy to po prostu huragan. Ale jak mówię, obydwa krązki bardzo mi sie podobają i słucham je jak pojebion na przemian. Po tygodniu słuchania tych cudnych piosenek być może będę miał zarys tego, co lepsze.

Cryptosy też dam szansę, ale pierwsze wrażenie - ziewam

[Nasum]

Nic na siłę. Jest wiele zespołów nad którymi ludzie rozpisywali sie tutaj elaboratami, a w konfrontacji z własnym gustem, okazywało się, że to jakaś popelina. Bywa.

[Rattlehead]

Właśnie tak jak napisałeś, słowo klucz "huragan". Zdecydowanie wolę takie podejście pogodowe,niżeli wietrznej aury przez 2 tygodnie (czyt. Dying Fetysz). Porównywanie też nie ma najmniejszego sensu, bo jakby nie patrzeć to dwa różne konie na biegunach. Tyle tylko, że wychodzi to w tę samą godzinę, więc zawsze możne jednego zjebać.

[Nasum]

No to podpowiem Ci, że huragan bardzo mi przypasował. To piorunujący kawał muzyki, nie podzielam opinii o zjebanym brzmieniu, a jeśli lubisz ich ostatni epki to w sumie otrzymasz to co dokładnie chcesz.

[Nasum]

Tyle tylko, że wychodzi to w tę samą godzinę, więc zawsze możne jednego zjebać.

Za 10 dni ukazuje się Cannibal Corpse, więc będzie trzeci do dyskusji.

[Rattlehead]

CC to również inna parafia, ale dla dobra zabawy kogoś się znowu zjebie

[Nasum]

Trzy rózne parafie, trzech różnych proboszczy, i zupełnie inni ministranci. Będzie kocioł.

[habit]

CC to również inna parafia, ale dla dobra zabawy kogoś się znowu zjebie

No akurat dwa premierowe utwory CC robią mi dobrze i to bardzo.
Akurat CC nigdy mnie nie zawiedli. Stare poczciwe ACpiorunDC brutal death metalu

[Rattlehead]

Trzy rózne parafie, trzech różnych proboszczy, i zupełnie inni ministranci. Będzie kocioł.

Trzeba by zrobić odpust

[ozob]

CC zmiecie z planszy Cryptopsy i Dying Fetus.

[Pacjent]

CC zmiecie z planszy Cryptopsy i Dying Fetus.

Nie ma szans z Dying Fetus. Następnie przyjdzie Suffocation i po CC nie będzie śladu.

[Sybir]

Przypominam o rychłej premierze Afterbirth. Na koniec zaś przyleci Adversarial, zrzuci atomówkę i będzie można w spokoju czekać na nowości 2024 roku.

[Bolt]

Przypominam o rychłej premierze Afterbirth. Na koniec zaś przyleci Adversarial, zrzuci atomówkę i będzie można w spokoju czekać na nowości 2024 roku.

Adversarial na podobno wydać płytę tuż po nowym Mitochondrion

[Sybir]

Wg Calverta premiera trzeciej płyty Adversarial odbędzie się bodajże 3 listopada 2023 r.

[Bolt]

O proszę, bdb wiadomość.

[Sybir]

W tę zapowiedź wierzę prawie w 100%.

[Nasum]

Nowy album jest mniej melodyjny i chwytliwy od Reign supreme, ale ma do zaoferowania sporo fajnych motywów. Słucham słucham i nie moge się nasłuchać. Z każdym odsłuchem lepiej.

[Nasum]

Kolejna gorąca premiera, do tego stopnia gorąca, że trudno utrzymać spokojnie w ręcę płytę i spakować ją do odtwarzacza. I wcale nie chodzi o temperaturę tego kawałka plastiku, ale o jego cyfrową zawartość, a ta moi drodzy panowie jest niezwykle wysoka. Dying Fetus przyzwyczaił nas do muzyki brutalnej, zakorzenionej mocno w death / grindowej stylistyce, urozmaiconej dwoma uzupełniającymi sie wokalami, szybkimi partiami perkusji i zawijasami na gryfie. Niby nic odkrywczego, ale dla smaku dorzucają tam szczyptę albo czasem i dwie hard corowej rytmiki, szarpanych riffów i wplatają to wszystko w swój styl tak umiejętnie i naturalnie, że chyba trudno sobie wyobrazić ten zespół bez takich naleciałości. Ostatnio coś im nie do końca wyszło, mieli więc trochę czasu na skomponowanie nowych piosenek i wyszło im to nad wyraz dobrze. To co można usłyszeć na tym krążku po prostu powala na kolana! Bezpośrednia młócka która nie bierze jeńców podlana takim chwytliwym hard corowym sosem, to wyśmienity przepis na album, o którym będzie się mówić w rocznych podsumowaniach. Bo to, że ta płyta się w nich pojawi, nie ulega wątpliwości. Wszystko to, za co lubimy Dying Fetus otrzymaliśmy w skondensowanej, trzydziesto parominutowej formie. Doskonały tytuł odzwierciedla to, co was czeka po naciśnięciu przycisku "play". To nie tylko płyta wyrózniająca ie w zalewie nowości, to także płyta wyrózniajaca się w dyskografii samego zespołu, bowiem co by nie mówić, kompozycyjnie jest tu znakomicie. Nowe kawałki aż skrzą od doskonałych pomysłów, dostojnie płyną, zapadają w pamięć i przede wszystkim, są brutalnie chwytliwe. Nie ma bata, każdy fan tego zespołu musi mieć ten album na półce!

[DST]

Piękna płyta, z każdym odsłuchem coraz lepsza. Dawno nie było u nich tyle hardcore'a - w niektórych kawałkach połowę riffów mógłby zagrać np Terror i byłoby to na miejscu (najlepszy przykład to chyba "Compulsion for Cruelty"). Wybicie największej ilości zębów jest przy "Throw Them in the Van". Te niektóre tłumione, bujane riffy są tak siermiężne, ale jednocześnie tak rasowe i charakterystyczne, że masakra.

Podsumowując: płyta roku w kategorii rap z metalem!