Now playing / Czego teraz słuchacie v.5

[bartwa]

^^^ dobry tytuł

tymczasem:

[Triceratops]

ostatni sluchalny Amorphis

ja kolejną też bardzo lubię. na pewno jest to cepelia, ale nic nie poradzę że kocham ten mroźny, dziwny, północny klimat. o sentymencie nie wspominam. razem z Sentenced i kilkoma innymi niesamowicie mi się to wkręca w zimowy czas

No potem to juz cepelia, goralskie zaspiewy, wies spiewa i tanczy. Zupelnie jak z Gathering po debiucie

[Heretyk]

jeśli chodzi o Gathering to praktycznie nic nie wiem, choć anneke mi się zawsze podobała i jej głos też. doskonały kawałek zresztą ma z Amorphis z tego co pamiętam

[bartwa]

ja kolejną też bardzo lubię

Elegy to arcydzieło, moja ulubiona płyta Finów.

[Żułek]

fajna płytka i jeszcze lepsza okładka

Asphyxia - Exit: Reality

[Sybir]

A konkretnie, że tak się jeszcze upierdliwie zapytam?

W pierwszej kolejności, pozostając przy wpływać norweskich, słyszę w tej muzyce Dodheimsgard ze środkowego okresu twórczości oraz Mayhem (głównie w warstwie wokalnej i rytmicznej), w drugiej zaś odczuwam wpływy Akerkocke i DsO. Co do tego, czy to są kopiści, czy nie - słychać imho, czym się inspirują i bliższe prawdy byłoby stwierdzenie, że to kontynuatorzy pewnej estetyki starający się coś jeszcze z niej wycisnąć, ale zbitka słów "kopiści" i "kopyści" figlarnie zagrała mi w uchu i tak już zostało. Licentia poetica.

[bartwa]

[Olo]

Jama Pekel!!!

[SODOMOUSE]

Jama Pekel!!!

a na DAWN, ten kawałek nazywałby się "helvetets grop" XD

[Major Zagłoba]

fajna płytka i jeszcze lepsza okładka

Asphyxia - Exit: Reality

Lata nie słuchałem, też se włączyłem.

[Sybir]

Sprawdzam i odgrzebuję pomału to, czego w tym roku nie zdążyłem sprawdzić - i dostałem w papę od Diocletian, bowiem nie spodziewałem się po tym zespole tak dobrej płyty.

[Żułek]

fajna płytka i jeszcze lepsza okładka

Asphyxia - Exit: Reality

Lata nie słuchałem, też se włączyłem.

bardzo dobry wybór

[SODOMOUSE]

to także był dobry belgijski albume 1986 - CYCLONE (bass mn rzeczonej wyżej Asphyxia i później Fear Factory)

[PrezydentKosmosu]

A konkretnie, że tak się jeszcze upierdliwie zapytam?

W pierwszej kolejności, pozostając przy wpływać norweskich, słyszę w tej muzyce Dodheimsgard ze środkowego okresu twórczości oraz Mayhem (głównie w warstwie wokalnej i rytmicznej), w drugiej zaś odczuwam wpływy Akerkocke i DsO. Co do tego, czy to są kopiści, czy nie - słychać imho, czym się inspirują i bliższe prawdy byłoby stwierdzenie, że to kontynuatorzy pewnej estetyki starający się coś jeszcze z niej wycisnąć, ale zbitka słów "kopiści" i "kopyści" figlarnie zagrała mi w uchu i tak już zostało. Licentia poetica.

Nie no Akercocke to bym się nie spodziewał w tym zestawieniu. Wpływy DsO pewnie i tak, bo to bardzo wyływowy zespół był, ale kopia? Nie wiem... wskazałbym pewnie milion innych bendów które bardziej bezpośrednio DsO kopiują (co już memem się stało), a których nazw nie przytoczę bo nie pamiętam. Dodheimsgard nie znam, Mayhem już bardziej, ale wciąż jednak pobieżnie. Dla mnie podobieństwo na zasadzie: to i to metal bardziej w kierunku ostra napierdalanka a nie ballady Metalliki. Inna sprawa, że ja w muzykę nie umiem tylko jej słucham i może pewnych rzeczy nie wyłapuję, ale... na tej zasadzie to ostatnie Defeated Sanity jest bezczelną zrzyną ze starego Suffocation. Kontynuatorzy pewnie tak, ale kopiści - nie wiem, wydaje mi się, że jednak coś tam swojego wnoszą, choćby w obszarze brzmienia i wokali.

[Żułek]

bass mn rzeczonej wyżej Asphyxia i później Fear Factory

ale nie na płycie a na demku po płycie

dzisiaj też było kombo w postaci Recipients Of Death



jak to pieknie zapierdala

[Sybir]

Nie no Akercocke to bym się nie spodziewał w tym zestawieniu. Wpływy DsO pewnie i tak, bo to bardzo wyływowy zespół był, ale kopia? Nie wiem... wskazałbym pewnie milion innych bendów które bardziej bezpośrednio DsO kopiują (co już memem się stało), a których nazw nie przytoczę bo nie pamiętam. Dodheimsgard nie znam, Mayhem już bardziej, ale wciąż jednak pobieżnie. Dla mnie podobieństwo na zasadzie: to i to metal bardziej w kierunku ostra napierdalanka a nie ballady Metalliki. Inna sprawa, że ja w muzykę nie umiem tylko jej słucham i może pewnych rzeczy nie wyłapuję, ale... na tej zasadzie to ostatnie Defeated Sanity jest bezczelną zrzyną ze starego Suffocation. Kontynuatorzy pewnie tak, ale kopiści - nie wiem, wydaje mi się, że jednak coś tam swojego wnoszą, choćby w obszarze brzmienia i wokali.

Panie Kolego, już to wyżej wyjaśniłem - bardziej pasowałby tytuł kontynuatorów (lub - w najgorszym razie - naśladowców) niż kopistów, tak czy siak jednak pomimo ciekawego podejścia do zagadnienia nie dopatrywałbym się tutaj wstrząsającej oryginalności. Podobieństwa (zwłaszcza do Akerkocke i DHG oraz DsO-owate dysonansowanie) są imho dość oczywiste - i są to podobieństwa, a nie kopiowanie 1:1. Nie wiem, co nowego wnosi Veilburner w kwestii brzmienia - automat perkusyjny brzmi tak, jak i drzewiej bywało - czy też wokalu, skoro słysząc go mam flashbacki z płyt, które słyszałem x lub xx lat temu. Nie zmienia to oczywiście tego, że to dobra płyta, której słucha się dobrze i nie nudzi się po pierwszym czy drugim przelocie.
Argument z Defeated Sanity uważam za nietrafiony.

Tymczasem:



Znakomita płyta, przegryzłem się przez nią w drugim podejściu. Słyszę tu - albo chcę usłyszeć - echa drugiej płyty nieodżałowanego Necrovation. W kolejce zaś:

[Jimmy Boyle]

co to takiego doktorze, bo ta akawarystczna okładka motzno mnie zaintrygowała

[Żułek]

co to takiego doktorze, bo ta akawarystczna okładka motzno mnie zaintrygowała

The Debut Full Length by Vile Rites features forty minutes of Brain-Melting Psych Death. Turn on, Tune in, Take the Journey…



to samo pomyślałem i właśnie sprawdzam

[Jimmy Boyle]

co to takiego doktorze, bo ta akawarystczna okładka motzno mnie zaintrygowała

The Debut Full Length by Vile Rites features forty minutes of Brain-Melting Psych Death. Turn on, Tune in, Take the Journey…



to samo pomyślałem i właśnie sprawdzam

dziekuje uprzejmie, tez se sprawdze

[Sybir]

@Jimmy Boyle: Vile Rites, chłopcy z Kalifornii. Tegoroczny debiutancki album rekomendowany przez alchemików z Mitochondrion, choć nie nawiązujący do twórczości tych Kanadyjczyków - prędzej do innych. Czy to jest "brain-melting psych death"? Raczej nie. Przyjemne, dość relaksujące, techniczne granie, bez ryzyka przeorania bruzd i zakrętów mózgowia. Mogę polecić.