NEUROSIS

[Mistrz]

Ostracyzm to bardzo stary wynalazek. Cancel culture natomiast odnosi się do konkretnego, współczesnego zjawiska polegającego na prześciganiu się w byciu oburzonym celem zbicia punkcików na mediach społecznościowych. Rzecz zresztą świadomie zapoczątkowana lata temu przez periodyki internetowe, które szybko się zorientowały, że największą klikalność mają kontrowersyjne newsy, które generują burzę w komentarzach.

Czym to się różni, poza użytymi środkami technicznymi? Dla mnie zasadniczo to samo. Zmiana jest ilościowa nie jakościowa. Miejmy to na względzie.

No myślę, że bodźcem, który ludzi do tego pcha - czyli szybkim dopaminowym hajem wskoczenia na piedestał moralnej wyższości. W konsekwencji brnięcie w co raz bardziej histeryczne powody wykluczania ludzi, z przypadkiem Rowlingowej na czele - ale przykładów takich patologicznych akcji na przestrzeni ostatnich lat jest znacznie więcej.
Szkoda jednak zaśmiecać tym temat o NEUROSIS

[Anzhelmoo]

O Cancel Culture powiedziane zostało już wszystko - to nie jest nic nowego i sama idea towarzyszy ludziom od zarania dziejów.

Jeśli chodzi o skalanie muzyki, to tylko dodam gwiazdkę komentarza - z perspektywy słuchaczy to raczej niewiele zmieni, wątpię, by znalazła się osoba, która przestanie słuchać Neurosis, zresztą nie ma powodu, by cała reszta składu ponosiła konsekwencje zachowania matoła. Z drugiej strony niewątpliwie jest to cios dla muzyków. Spójrzmy na perspektywę Sanforda - albumy nagrane z Kellym są prawdopodobnie najważniejszymi w jego karierze. Był z nich niesamowicie dumny, ale już prawdopodobnie nigdy nie będzie traktował tych projektów jak wcześniej. Oczywiście należy oddzielać dzieło od twórcy, ale nie o to chodzi.

Wyobraźmy sobie np. że jesteśmy w kolektywie fotograficznym z przyjacielem i osiągamy sukces. A potem przyjaciel okazuje się np. pedofilem. Czy odbiera to wartośc sztuce? No nie, będzie równie zajebista. Ale czy w tej sytuacji będziemy skłonni cieszyć się tym dokonaniem i stawiać je na piedestale jak wczesniej? Czy będziemy w stanie propagować to dalej na pełnej z takim backgroundem? No raczej nie, pewnie skupimy się na nowych rzeczach, a tamte rzeczy będą sobie żyły swoim życiem. Z jednej strony okryte dumą, bo zrobiliśmy dobrą doborę, ale z drugiej strony niekoniecznie będziemy chcieli się nimi afiszować. Dla artysty może być to bolesne. Sanford nie tylko został oszukany przez kolegę z zespołu, ale też przez bliskiego przyjaciela, którego zachowania też stał się ofiarą.

Płyty Corrections House są wybitne, stawiam je wyżej niż wiele Neurosis.

[Maruder]

Muszę się w takim razie bliżej zapoznać z CH, bo przyznam że debiut słuchałem i mnie zaciekawił a potem przepadł w odmętach.

Też solowe rzeczy jak The Wake, dziwnie się teraz będzie słuchać i interpretować.

[Anzhelmoo]

Stefan Von Till wygra wyda w tym roku 3 albumy z nurtu muzyki psychodelicznej/transowej, a gościnnie towarzyszył mu będzie Al Cisneros z Om, który poza nagraniem kilku tracków na podstawową wersję albumu, zrobi dubowe remixy na b-side'y.



Nawiasem mówiąc, choć Al gra niby niewiele, to jego styl jest tak charakterystyczny, że brzmi jak Om.

[Anzhelmoo]

Przywróćcie mi proszę Neurosis! Ich koncert kilka lat temu był moim najlepszym koncertowym doświadczeniem, wątpię, by coś go przebiło. Marzę by kiedyś doświadczyć choć namiastki czegoś takiego od tych ludzi. Neurosis to nie jest mój ulubiony zespół, ale jeśli miałbym wspiąć się na wyżyny obiektywności, to chyba właśnie ich wskazałbym jako najlepszy w kategorii open w tym naszym gitarowo-alternatywnym światku.

W ostatnim czasie odświeżam ich dyskografię, zwłaszcza te najnowsze albumy, czyli w teorii mniej popularne, no i niczego im nie brakuje, a wręcz po latach zyskują. Wtedy, gdy się ukazywały było sporo albumów inspirowanych Neurosis, czy Isis, łatwo było o przesyt takim graniem. Dziś po latach nikt do nich nie wraca, a zapodane Fires Within Fires, Honor Found in Decay, czy Given to the Rising koszą aż miło. Wtedy też było trochę coś w stylu "dobry album, ale to już było, po prostu typowe Neurosis". Teraz, gdy już prawie dekadę nie ma ich na rynku wydawniczym, okazuje się, że przetrwały próbę czasu.

Jeśli chodzi o koncerty, to łatwo we wspomnieniach idealizować pewne rzeczy wraz z upływem lat. Ale w przypadku Neurosis jest masa bootlegów w świetnej jakości, które tylko utwierdzają w przekonaniu jak wyjątkowy był to zespół. Dbałość o brzmienie, o każdy detal, mega profesjonalizm... ewenement. Sprawdźcie sami, poniżej podsyłam coś tam z ich ostatniej ery.

Ciekawi mnie, czy jest cień szansy na jakąś reaktywację kiedyś. Może Kelly już spalony, ale jakoś bez niego miałoby to sens? Może pod jakąś inną nazwą? Wierzę, że stęsknią się za sobą wszyscy. To są naprawdę świetni goście i wybitni muzycy. Steve daje czadu nadal, choć w łagodniejszych klimatach, Jason wspiera Sleep na koncertach, ale cała reszta jakby zniknęła z radarów.

[nagrobek]

Noah Landis gra w Tension Span (nie tak dawno ukazala sie plyta, aktywni takze koncertwo), pracuje tez zdaje sie jako realizator nagran. wiec kazdy cos tam dlubie.

[Maruder]

Tez mi tego bandu brakuje najbardziej. Jak juz wroce do ktorejkolwiek plyty od Souls do Given...to w zasadzie dniami, tygodniami miele i nie mam ochoty sluchac niczego innego. W ogole sie to nie starzeje, a wrecz lsni coraz wiekszym blaskiem. Ale dwie ostatnie to jednak trudno stawiac w jednym rzedzie z poprzednimi.

Na zywo zawsze dzwigali potege i magie swojej tworczosci, bootlegi swietne - koncert z 2007 z trasy Given to the Rising niezapomniany, zupelnie magiczny. Bylem autentycznie wzruszony - tak mnie te dzwieki na zywo sponiewieraly.

Licze, ze.cos jeszcze kiedys ze swiata Neurosis ujrzy swiatlo dzienne - moze jakies niedkonczone kawalki, pozostalosci chocby; byc moze jednak korzystaja juz z materialow na innych projektach np. Von Till, ktory przeciez jest wybitnie plodnym artysta.

[Anzhelmoo]

Licze, ze.cos jeszcze kiedys ze swiata Neurosis ujrzy swiatlo dzienne - moze jakies niedkonczone kawalki, pozostalosci chocby; byc moze jednak korzystaja juz z materialow na innych projektach np. Von Till, ktory przeciez jest wybitnie plodnym artysta.

Co do całego wpisu: nic dodać, nic ująć! A co do zaznaczonego przeze mnie fragmentu, to rzeczywiście częściowo się to dzieje, ale w dosyć skromnej formie. Baza jednego z nowych utworów, który wrzuciłem poniżej, ma ok. 20-25 lat. Przez te lata Steve nie znalazł dla niego miejsca ani w Neurosis, ani w solowej twórczości, więc zrecyklingowany trafił tu. Nie jest to żaden zaginiony riff, czy coś czemu się będzie stawiało pomniki, raczej krótki nastrojowy przerywnik, coś w stylu intro.



A co do płodności Steve'a - w tym roku wydaje solową płytę. Rok temu wydał 3 jako Harvestman i tam jest taki motyw, że każdy utwór z jednej płyty ma utwór bliźniaczy na kolejnych dwóch (identyczne struktury). To akurat info dla tych, których to ominęło, bo widzę, że Ty poinformowany!

W tym roku też będzie rezydentem na Roadburn i zagra 2, albo 3 sety (1 z nową solową płytą, a 2 z materiałem Harvestman po raz pierwszy w historii). Jak już będzie w Europie, to pewnie jakieś inne daty też wpadną, oby w PL!

[Panopticon]

W tym roku też będzie rezydentem na Roadburn i zagra 2, albo 3 sety (1 z nową solową płytą, a 2 z materiałem Harvestman po raz pierwszy w historii). Jak już będzie w Europie, to pewnie jakieś inne daty też wpadną, oby w PL!

No właśnie nic nie słychać, a 3 miesiące do Roadburn. Może wpada tylko na Roadburn.

[Rattlehead]

Idzie nowy Steve


Track Listing:
The Corpse Road
Watch Them Fade
Horizons Undone
Distance
Calling Down the Darkness
The Dawning of the Day (Insomnia)
Old Bent Pine
River of No Return

releases May 16, 2025

[piotraz]

Ja to bym chciał jeszcze raz Shrinebuilder zobaczyć, koncert z Poznania do dziś wspominam wspaniale.

[nagrobek]

Steve Von Till
28.6 Kraków / Hype Park
29.6 Warszawa / Niebo