NAPALM DEATH

[Nasum]

Podbiegłem do gościa, który włączał muzykę i zagaiłem: "Kurwa! Co to jest?"
- "Napalm Death" - skonfundował.
- "Ja pierdolę! Kurwa! Zajebiste" - odparłem fizozoficznie.
- Kurwa! Kurwa!
- Kurwa!
- Kurwa!

Panowie, kurwa, za mało "kurwa", kurwa!

[Self]

Chyba przestanę ND słuchac, bo też się syndromu Tourette'a nabawię.

Kurwa.

[Nasum]

No nie pierdol;-)

[megawat]

Więcej "Scumu", kurwa!

[dr Kill]

est trochę przesadził, ale ja w tej płycie też niczego ciekawego nie dostrzegam. Nie jestem w stanie przesłuchać całości za jednym zamachem. Saksofon to dobry motyw, na początku mnie rozwalił, teraz mnie to specjalnie nie bierze. Nie umiem się do tego albumu, spróbuję kiedyś wrócić i zobaczymy jak będzie.

[Maria Konopnicka]

A mi na tej płycie podoba się wszystko - riffy są miażdżące, stworzone wręcz do grania na żywo, wokale brutalne, barbarzyńskie szalone. W każdym utworze jest coś ciekawego, album nie nuży, nie przytłacza - słyszałem go już wielokrotnie i wciąż do niego wracam. Zresztą, co tu dużo gadać - ja po prostu uwielbiam Napalm Death i prawie o każdej ich płycie mógłbym napisać coś podobnego. Ostatnio wróciłem sobie do słabszych Diatribes, Inside the Torn Apart i Words from the Exit Wound (o której właściwie przez lata zapomniałem zupełnie) i cholera, mimo, że to ich najsłabsze płyty to i tak na każdej z nich odnajduję takie momenty, które sprawiają, że białko ścina mi się we krwi. Chociażby:

może i brzmienie kuleje, może i nic specjalnego na tle ich twórczości, ale jest moc, której większość kapel może im pozazdrościć.

[Self]

Właśnie brzmienie jak na taki materiał jest zajebiste, choć na Words from the Exit Wound jest wg mnie lepsze.

[Nasum]

może i brzmienie kuleje, może i nic specjalnego na tle ich twórczości, ale jest moc, której większość kapel może im pozazdrościć.

To jeden z lepszych kawałków z tej płyty, generalnie wyszedł im bardzo równy, jak na nich eksperymentalny album, ale słucham go z przyjemnością. Komponowali go wtedy bez udziału Barneya, który nie potrafił się dogadać z resztą muzyków i zasilił szeregi Extreme Noise Terror. Jak usłyszałem, że ND szykuje się do nagrywania z wokalistą ENT, to byłem pełen obaw. Na całe szczęście wszystko jakoś się ułożyło i w studiu ostatecznie pojawił się Barney. Może to wewnętrzny ferment sprawił, że album wyszedł tak dobry, tytułowy to mój faworyt. Mocna rzecz.

[Godplayer]

Ostatnio wróciłem sobie do słabszych Diatribes, Inside the Torn Apart i Words from the Exit Wound (o której właściwie przez lata zapomniałem zupełnie) i cholera, mimo, że to ich najsłabsze płyty ...

Wrzucenie Inside the Torn Apart do jednego wora z Diatribes i Words From ... to kurwa nieporozumienie . Ta płyta była i jest ciągle bardzo dobra , czego nie można niestety powiedzieć o tamtych . Co do Fear,emptiness,despair to pełna zgoda , płyta jest doskonała , ba , z obszernej dyskografii ND lubię ją najbardziej i chyba już nic się w tej materii nie zmieni .

[Maria Konopnicka]

Dla mnie akurat wyżej wspomniane trzy albumy są nieco słabsze - choć zgodzę się, że ""Inside.." jest z nich najlepszy.

[Godplayer]

... choć zgodzę się, że ""Inside.." jest z nich najlepszy.

Masz szczęście ha ha ha

[Tarpaulin]

Dla mnie akurat wyżej wspomniane trzy albumy są nieco słabsze - choć zgodzę się, że ""Inside.." jest z nich najlepszy.

... a Diatribes - najsłabszy

[Maria Konopnicka]

Też się zgodzę :)

ale otwieracz ma potencjał. Lubię ten kawałek, gdyby zabrzmiał bardziej szorstko i sekcja rytmiczna miała większe pierdolnięcie to byłbym kupiony. Innymi słowy gdyby ten kawałek scowerował współczesny lub wczesny Napalm Death :)

[Godplayer]

A ja nie słuchałem Diatribes od premiery i właściwie to nic z niej nie pamiętam , no może oprócz tego że mnie odrzuciło ha ha

... Jak rozumiem na jednej płycie są umieszczone dwie wersje Scum , nowy remaster i surowy mix . Ten drugi wiadomo , brzmi surowo he he , ale jak się prezentuje ten nowy , ponoć super dynamiczny mix , są duże różnice względem wersji podstawowej .

@Maria , ty chyba masz te nowe wydanie ? Jak to właściwie jest z tym nowym remasterem ; dobrze jest ?

[Maria Konopnicka]

Tak, jest zajebiście, ale szkoda, że nie wydali tego na dwóch oddzielnych krążkach.

[Godplayer]

Ten feler jakoś idzie przeżyć , warto to sobie sprawić choćby po to , żeby mieć Scum w trzech wersjach brzmieniowych , a FETO w dwóch :) Harmony Corruption sobie odpuszczę , niedawno kupiłem sobie wersję podstawową i styka .

[Agnósdej]

Początki albumu jakieś specjalnie porywające nie są ale od The Wolf I Feed zaczyna się tańcowanie i tak jest do końca płyty. Dobry album.

[Nasum]

Dla mnie akurat wyżej wspomniane trzy albumy są nieco słabsze - choć zgodzę się, że ""Inside.." jest z nich najlepszy.

Chyba będę tutaj jedynym użytkownikiem któremu naprawdę podoba się "Diatribes". Moim zdaniem jest nawet lepszy nieco od "Inside..", bardziej zróżnicowany, bardziej eksperymentalny, zakręcony, no utwór zamykający płytę "Corrosive elements" to jeden z moich faworytów jeśli chodzi o utwory ND. Jasne, na tym albumie jest dużo zmian, nie wszystkim nowe oblicze Brytoli spasowało, ale akurat "Diatribes" weszło mi od razu.

[Agnósdej]

Diatribes jest zajebiste. Pierwszy numer i tytułowy są zabójcze. Płyta na potężnym wykurwie groovowym.

[Nasum]

Z sesji "Diatribes" pochodzi też "Antibody" , swoją drogą świetny numer, który znalazł się na EP "Greed killing". Sama epka to taki mały suplement "Diatribes".