MACHETAZO

[Pacjent]

Kawałek z albumu "Ruin", który pojawi się w naszych supermarketach w 2013 r.

[PrzemoC]

Podobał mi się kiedyś ich starszy album. Ten sampel niezbyt - sound perki za sterylny, a i track taki se.

[Pacjent]

Nowy album wyjdzie w kwietniu:

[SCREAMBLOODYGORE]

Kawałek z albumu "Ruin", który pojawi się w naszych supermarketach w 2013 r.

zacieramy łapska!

[Blackwinged]

I tak nic nie przebije `Trono De Huesos` i obu demówek.

[Najprzewielebniejszy]

dobra płyta!

[est]

Gdyby ktoś powiedział mi parę tygodni temu, że będę tak często słuchał tej nowej płyty to parsknąłbym śmiechem niczym pijany koń. Co prawda zawsze lubiłem ten zespół ale spoglądałem na nich raczej z sympatią niż uwielbieniem. Grobowo - piwniczna atmosfera i opętane wokale sprawiają, że chce się do tego wracać raz po raz a głośniki próchnieją na moich oczach. Oprócz tego jest również solidne pierdolnięcie (przepraszam Aegir und Agony) oparte na patentach wypróbowanych już dziesiątki lat temu przez takich ananasów jak Death, Autopsy, Impetigo, Repulsion, wczesny Mortician czy Pungent Stench. Ale jest w tej płycie coś jeszcze, jakis nieuchwytny pierwiastek, który sprawia, że ta zgnilizna, pomimo tego, że już nieświeża, daje po nozdrzach jak dopiero co przywiezione flaki do utylizacji. To się chyba nazywa autentyczność.

[Harlequin]

Serio aż dobre to nowe? Mudno Cripta i Sinfonia były spoko, ale gówno nogawka mi nie ciekło z wrażenia...

[est]

Teraz poleci wszystkimi otworami ciała :)
Dla mnie rewelacja.

[Nasum]

Słuchając tej płyty mam przed oczyma mgliste obrazki z dzieciństwa, kiedy pod koniec szkoły podstawowej po kryjomu przed nauczycielami czy kimkolwiek kto mógłby nas podpatrzeć w czasie dużej przerwy szliśmy z kumplami do znajdującej się obok szkoły kamienicy by w jej piwnicy zapalić papierosa. Wszechobecna stęchlizna i wilgoć, słabe światło żarówki, walające się pety, zapałki przyklejone do sufitu metodą ślina plus tynk, rozkopana buciorami trutka na szczury, czy zgnite kartofle... był jeszcze czas kiedy wiedzeni młodzieńczym porywem połączonym z brakiem innego zajęcia co poniektórzy zakładali kluby po piwnicach, gdzie z jamnika leciały w zależności co kto lubił, przeboje idoli. Do tego obrazka jak ulał pasuje ta muzyka - te piosenki nie znajda poklasku dla tych, którzy lubują się w dziennym świetle, dla których nieodłącznym elementem dobrego utworu jest melodia , finezja czy oszałamiające umiejętności techniczne muzyków. To muzyka dla tych, którzy młodość spędzili w miejscu, w którym harcowały szczury, a ich truchło służyło jako trofeum, to dźwięki przeznaczone dla tych, którzy po chamsku odlewali się w kąt i nozdrzami wdychali odór szczyn przemieszany z piwniczną stęchlizną, pleśnią i grzybami, to piosenki które spowodują miłe ukłucie w zepsutym serduchu tych, którzy ćmili popularnego bez filtra przy migotliwym świetle oddającej ostatnie tchnienie na pół wypalonej żarówki. To album, który jest taką sentymentalna podróżą do czasów, kiedy wszystko było prostsze i wszystko nowe - mimo że przybyło lat na karku a i po piwnicach już nie chadza się z taka częstotliwością jak kiedyś, to warto wspomnieć stare dzieje i poczuć tą radochę sprzed lat. Chciałoby sie powiedzieć mała rzecz, a cieszy.

[Nasum]

http://selfmadegod.com/pl/shop/item/6994


Jak ktos zainteresowany to brać, nie marudzić.

[Harlequin]

Gdyby ktoś powiedział mi parę tygodni temu, że będę tak często słuchał tej nowej płyty to parsknąłbym śmiechem niczym pijany koń. Grobowo - piwniczna atmosfera i opętane wokale sprawiają, że chce się do tego wracać raz po raz a głośniki próchnieją na moich oczach.

Nie kłamałes. Generalnie "Ruin' zatkał mi gębę. Poprzednie płyty fajne, ale bez spustów. Nowa natomiast rzeczywioscie czaruje grobowym klimatem i pięknie oldschoolowym brzmienie. Zdecydowanie jedno z większych, pozytywnych zaskoczeń w tym roku. Będę wracał.

[Barbapapa]

Słuchając tej płyty mam przed oczyma mgliste obrazki z dzieciństwa, kiedy pod koniec szkoły podstawowej po kryjomu przed nauczycielami czy kimkolwiek kto mógłby nas podpatrzeć w czasie dużej przerwy szliśmy z kumplami do znajdującej się obok szkoły kamienicy by w jej piwnicy zapalić papierosa. Wszechobecna stęchlizna i wilgoć, słabe światło żarówki, walające się pety, zapałki przyklejone do sufitu metodą ślina plus tynk, rozkopana buciorami trutka na szczury, czy zgnite kartofle... był jeszcze czas kiedy wiedzeni młodzieńczym porywem połączonym z brakiem innego zajęcia co poniektórzy zakładali kluby po piwnicach, gdzie z jamnika leciały w zależności co kto lubił, przeboje idoli. Do tego obrazka jak ulał pasuje ta muzyka - te piosenki nie znajda poklasku dla tych, którzy lubują się w dziennym świetle, dla których nieodłącznym elementem dobrego utworu jest melodia , finezja czy oszałamiające umiejętności techniczne muzyków. To muzyka dla tych, którzy młodość spędzili w miejscu, w którym harcowały szczury, a ich truchło służyło jako trofeum, to dźwięki przeznaczone dla tych, którzy po chamsku odlewali się w kąt i nozdrzami wdychali odór szczyn przemieszany z piwniczną stęchlizną, pleśnią i grzybami, to piosenki które spowodują miłe ukłucie w zepsutym serduchu tych, którzy ćmili popularnego bez filtra przy migotliwym świetle oddającej ostatnie tchnienie na pół wypalonej żarówki. To album, który jest taką sentymentalna podróżą do czasów, kiedy wszystko było prostsze i wszystko nowe - mimo że przybyło lat na karku a i po piwnicach już nie chadza się z taka częstotliwością jak kiedyś, to warto wspomnieć stare dzieje i poczuć tą radochę sprzed lat. Chciałoby sie powiedzieć mała rzecz, a cieszy.

po takim opisie chciałem nabyć, ale okazuje się, że ni ma

[Harlequin]

jesli mowa o Ruin to leży w Agonii

[Barbapapa]

jesli mowa o Ruin to leży w Agonii

podziękował

[AroHien]

Słuchając tej płyty mam przed oczyma mgliste obrazki z dzieciństwa, kiedy pod koniec szkoły podstawowej po kryjomu przed nauczycielami czy kimkolwiek kto mógłby nas podpatrzeć w czasie dużej przerwy szliśmy z kumplami do znajdującej się obok szkoły kamienicy by w jej piwnicy zapalić papierosa. Wszechobecna stęchlizna i wilgoć, słabe światło żarówki, walające się pety, zapałki przyklejone do sufitu metodą ślina plus tynk, rozkopana buciorami trutka na szczury, czy zgnite kartofle... był jeszcze czas kiedy wiedzeni młodzieńczym porywem połączonym z brakiem innego zajęcia co poniektórzy zakładali kluby po piwnicach, gdzie z jamnika leciały w zależności co kto lubił, przeboje idoli. Do tego obrazka jak ulał pasuje ta muzyka - te piosenki nie znajda poklasku dla tych, którzy lubują się w dziennym świetle, dla których nieodłącznym elementem dobrego utworu jest melodia , finezja czy oszałamiające umiejętności techniczne muzyków. To muzyka dla tych, którzy młodość spędzili w miejscu, w którym harcowały szczury, a ich truchło służyło jako trofeum, to dźwięki przeznaczone dla tych, którzy po chamsku odlewali się w kąt i nozdrzami wdychali odór szczyn przemieszany z piwniczną stęchlizną, pleśnią i grzybami, to piosenki które spowodują miłe ukłucie w zepsutym serduchu tych, którzy ćmili popularnego bez filtra przy migotliwym świetle oddającej ostatnie tchnienie na pół wypalonej żarówki. To album, który jest taką sentymentalna podróżą do czasów, kiedy wszystko było prostsze i wszystko nowe - mimo że przybyło lat na karku a i po piwnicach już nie chadza się z taka częstotliwością jak kiedyś, to warto wspomnieć stare dzieje i poczuć tą radochę sprzed lat. Chciałoby sie powiedzieć mała rzecz, a cieszy.

Dobry opis. Celny. Cholernie dużo radochy daje ich nowy krązek. Kupowac i słuchać ;)

[Blackwinged]

Ma ktoś ten Machetazo / Headless Death `7? Warto kupić?