SATYRICON

[Lykantrop]

najlepsza plyta metalowa jaka sie w tym roku ukazala.

Tylko? Ja myślałem, że to najlepsza black metalowa płyta od "A Blaze in the Northern Sky".

[Nerwowy]

Mówiłem ;DDD

Będzie się działo.

[Skaut]

Wy tak na poważnie z tym nowym Satyricon? Przecież to brzmi trochę pokracznie, ni to metal, ni to popowe melodie.

Kurwa, dajcie mi jakiś pop, który brzmi jak SATYRICON, albo chociaż popowe melodie zbliżone do nich. Ten pop w jakichś konkretnych momentach wychodzi czy co? Brzmienie perkusji, gitary, wokale?

[Skaut]

najlepsza plyta metalowa jaka sie w tym roku ukazala.

ta jest

[yossarian84]

Nekrohaven to będzie hicior na miarę King albo Black Crow! Może ciut za długa jest ta płyta, bo ostatnie dwa kawałki nieco przymulają, ale to szczegół jest.

[Rattlehead]

i co z tego panie kraft , kompozycje chwytają za serducho , są udane przyjemnie się tego słucha , od nich nigdy nie oczekiwałem napierdalania , tylko płyt z klimatem . shadowthrone najlepsze co nagrali

Zupełnie jakbym czytał o jakimś Tjeter of tradżedi czy innym Mónlajt.

[Nerwowy]

Wy tak na poważnie z tym nowym Satyricon? Przecież to brzmi trochę pokracznie, ni to metal, ni to popowe melodie.

Kurwa, dajcie mi jakiś pop, który brzmi jak SATYRICON, albo chociaż popowe melodie zbliżone do nich. Ten pop w jakichś konkretnych momentach wychodzi czy co? Brzmienie perkusji, gitary, wokale?

wszystko co nie jest nakurwem = pop

proste

[Riven]

no tez jestem ciekaw tego popu.
eh, dla brudasow za malo blastu i zbyt surowe brzmienie i juz odrazu pop ;(( sobie kurwa behemoth wlaczcie :DDDD

[[V]]

Wy tak na poważnie z tym nowym Satyricon? Przecież to brzmi trochę pokracznie, ni to metal, ni to popowe melodie.

Kurwa, dajcie mi jakiś pop, który brzmi jak SATYRICON, albo chociaż popowe melodie zbliżone do nich. Ten pop w jakichś konkretnych momentach wychodzi czy co? Brzmienie perkusji, gitary, wokale?

wszystko co nie jest nakurwem = pop

proste

:D

[Kurt]

Tu nie chodzi o to, że to mogło by to lecieć w radiu (chociaż w sumie nie wiem, czemu nie), tylko o same podejście do muzyki. Pop (odkrycie), to skrót od muzyki popularnej. Dla mnie to jest muzyka rodem z Eurowizji, prosta, nieskomplikowana, którą można sobie zanucić przy goleniu. O ile Now Diabolical był w miarę świeży, właśnie przez ten minimalizm, o tyle podawanie tego samego po raz trzeci jest po prostu wtórne - co ważne w zespole, którego lider twierdzi, że potrzebował dużo czasu na przygotowanie tego materiału - tego po prostu nie słychać.

Przecież tu wszystko aż biję nieporadnością, perkusja, naprawdę prostackie (a nie proste) zagrywki gitarowe, przewidywalne zwolnienia. Klimat może gdzieś tam jest, chociaż całość się ciągnie jak glut z nosa. Trochę nowości wprowadza ten cały Phoenix, tylko w kontekście całości wypada tak naprawdę jeszcze bardziej nieporadnie, bo pasuje do niej jak wół do karety. Ale najzabawniejsze to są "hardrockowe naleciałości". Teraz widzę wszędzie już są hardrockowe naleciałości - tak po prostu wypada rockerom luzakom, artystom, którzy z dystansem podchodzą do swojej twórczości - tylko ja prostak nie jestem w stanie ich namierzyć.

(Wiem wiem, kto nie ma uszu w dupie ten wyłapie bez problemu to puszczanie oka do wyrobionego słuchacza)

Generalnie, to już poprzednia płyta była mocno naciągana (czarny kruk na nagrobku, kurwa, Wy tak poważnie?), tak tutaj już polecieli po całości. Przepraszam kolego Skaut, musisz mi rozrysować jak mam rozumieć tę płytę, bo obawiam się, że nie dojrzałem do przyswojenia Jedynego Słusznego Spojrzenia Na Muzykę.

[Biały]

najlepsza plyta metalowa jaka sie w tym roku ukazala.

ta jest

ale przecież Watajn też wydał płytę, a to również SZTUKA, więc od razu tak pochopne wnioski?

[Maria Konopnicka]

najlepsza plyta metalowa jaka sie w tym roku ukazala.

Tylko? Ja myślałem, że to najlepsza black metalowa płyta od "A Blaze in the Northern Sky".

Ani nie najlepsza ani nawet nie blackowa - poza tym wszystko się zgadza: płyta :)

[Riven]

na eurowizji to triumfy swieci keep of kaleson
i juz predzej N,D nadawalby sie do ramowki jakiegos komercyjnego radia - kto wie jak tutaj bedzie, ale nie widze potencjalu na lato z radiem.

nie wiem, mi tam sie plyta podoba i nie chce mi sie rozkminiac tego bardziej. fajnie plynie, brzmi zajebiscie, jest urozmaicona i bez pretensji. a wrona (wlasnie, wrona) na nagrobku masa ok. wole cos takiego i smiszny teledysk z satyrem a'la eldritch niz kolejna bande napuszonych pajacow z pseudoreligijnym przeslaniem:)

[Nerwowy]

Generalnie, to już poprzednia płyta była mocno naciągana (czarny kruk na nagrobku, kurwa, Wy tak poważnie?), tak tutaj już polecieli po całości. Przepraszam kolego Skaut, musisz mi rozrysować jak mam rozumieć tę płytę, bo obawiam się, że nie dojrzałem do przyswojenia Jedynego Słusznego Spojrzenia Na Muzykę.

No polecieli i bardzo dobrze. Poprzednia to była tona gruzu na łeb co już zresztą ustaliliśmy. Nowa jest kompletnie inna, poza niektórymi rozwiązaniami rytmicznymi to jest w zasadzie zwrot o 180 stopni.

[[V]]

Tu nie chodzi o to, że to mogło by to lecieć w radiu (chociaż w sumie nie wiem, czemu nie), tylko o same podejście do muzyki. Pop (odkrycie), to skrót od muzyki popularnej. Dla mnie to jest muzyka rodem z Eurowizji, prosta, nieskomplikowana, którą można sobie zanucić przy goleniu. O ile Now Diabolical był w miarę świeży, właśnie przez ten minimalizm, o tyle podawanie tego samego po raz trzeci jest po prostu wtórne - co ważne w zespole, którego lider twierdzi, że potrzebował dużo czasu na przygotowanie tego materiału - tego po prostu nie słychać.

Przecież tu wszystko aż biję nieporadnością, perkusja, naprawdę prostackie (a nie proste) zagrywki gitarowe, przewidywalne zwolnienia. Klimat może gdzieś tam jest, chociaż całość się ciągnie jak glut z nosa. Trochę nowości wprowadza ten cały Phoenix, tylko w kontekście całości wypada tak naprawdę jeszcze bardziej nieporadnie, bo pasuje do niej jak wół do karety. Ale najzabawniejsze to są "hardrockowe naleciałości". Teraz widzę wszędzie już są hardrockowe naleciałości - tak po prostu wypada rockerom luzakom, artystom, którzy z dystansem podchodzą do swojej twórczości - tylko ja prostak nie jestem w stanie ich namierzyć.



(Wiem wiem, kto nie ma uszu w dupie ten wyłapie bez problemu to puszczanie oka do wyrobionego słuchacza)

Generalnie, to już poprzednia płyta była mocno naciągana (czarny kruk na nagrobku, kurwa, Wy tak poważnie?), tak tutaj już polecieli po całości. Przepraszam kolego Skaut, musisz mi rozrysować jak mam rozumieć tę płytę, bo obawiam się, że nie dojrzałem do przyswojenia Jedynego Słusznego Spojrzenia Na Muzykę.

zajebista opinia,wyrobiona po pierwszym przesluchaniu z glosniczków wlasnego laptopka jak wnioskuje?:D

[Triceratops]

Wy tak na poważnie z tym nowym Satyricon? Przecież to brzmi trochę pokracznie, ni to metal, ni to popowe melodie.

Kurwa, dajcie mi jakiś pop, który brzmi jak SATYRICON, albo chociaż popowe melodie zbliżone do nich. Ten pop w jakichś konkretnych momentach wychodzi czy co? Brzmienie perkusji, gitary, wokale?

wszystko co nie jest nakurwem = pop

proste

Wezcie sie juz odpierdolcie juz od tego popu, to nie jest temat o ambitnej muzyce, to temat o Satyricon

[boroowa]

najlepsza plyta metalowa jaka sie w tym roku ukazala.

zajebista opinia,wyrobiona po pierwszym przesluchaniu z glosniczków wlasnego laptopka jak wnioskuje?:D

[Kurt]

na eurowizji to triumfy swieci keep of kaleson
i juz predzej N,D nadawalby sie do ramowki jakiegos komercyjnego radia - kto wie jak tutaj bedzie, ale nie widze potencjalu na lato z radiem.

nie wiem, mi tam sie plyta podoba i nie chce mi sie rozkminiac tego bardziej. fajnie plynie, brzmi zajebiscie, jest urozmaicona i bez pretensji. a wrona (wlasnie, wrona) na nagrobku masa ok. wole cos takiego i smiszny teledysk z satyrem a'la eldritch niz kolejna bande napuszonych pajacow z pseudoreligijnym przeslaniem:)

Kruk czy wrona, jeden chuj. Co Cię śmieszy nie jest przedmiotem dyskusji. Dla mnie to jest poziom Kalesonów.

No polecieli i bardzo dobrze. Poprzednia to była tona gruzu na łeb co już zresztą ustaliliśmy. Nowa jest kompletnie inna, poza niektórymi rozwiązaniami rytmicznymi to jest w zasadzie zwrot o 180 stopni.

Nie jest kompletnie inne, są co najmniej trzy utwory, które brzmią jak odrzuty z poprzednich sesji. Nowy, jak już wspomniałem, jest Phoenix.

zajebista opinia,wyrobiona po pierwszym przesluchaniu z glosniczków wlasnego laptopka jak wnioskuje?:D

Nie przesłuchałem nawet raz, uczę się od Marii.

A poważnie, to nie jest płyta, którą trzeba przewałkować sto razy, żeby odkryć na niej coś nowego. Wystarczy dziesięć odsłuchów. Ale - jak zawsze zresztą - Vulture ma rację, a cały świat się wypowiada na temat muzyki, tylko na podstawie swoich uprzedzeń i dlatego nie rozumieją tego, co spodobało się Sępowi.

[535]

najlepsza plyta metalowa jaka sie w tym roku ukazala.

zajebista opinia,wyrobiona po pierwszym przesluchaniu z glosniczków wlasnego laptopka jak wnioskuje?:D

Nie drwij, [V] słucha z Taśmy Matki. Tej Matki.

[Skaut]

Tu nie chodzi o to, że to mogło by to lecieć w radiu (chociaż w sumie nie wiem, czemu nie), tylko o same podejście do muzyki. Pop (odkrycie), to skrót od muzyki popularnej. Dla mnie to jest muzyka rodem z Eurowizji, prosta, nieskomplikowana, którą można sobie zanucić przy goleniu.

No tak, bo perkusję Frosta faktycznie można zanucić przy goleniu :D:D A jeszcze przed chwilą się dowiedziałem, że on nic innego na poprzednich albumach nie robił tylko napierdalał i napierdalał. Już nie wiem komu wierzyć.

O ile Now Diabolical był w miarę świeży, właśnie przez ten minimalizm, o tyle podawanie tego samego po raz trzeci jest po prostu wtórne - co ważne w zespole, którego lider twierdzi, że potrzebował dużo czasu na przygotowanie tego materiału - tego po prostu nie słychać.

Jak najbardziej słychać, ta płyta nie jest tak skomasowana, szybka i agresywna jak dwie poprzednie. Zupełnie w innych miejscach akcenty są rozstawione, gdzie indziej wypływają emocje, jakaś taka nostalgia i sentyment w tej płycie siedzi i tak jak pisałem wokalista Madrugada nie jest tutaj dziełem przypadku. Trzeba po prostu poświęcić płycie więcej uwagi, a nie analizować każdy kawałek z osobna, albo co gorsza porównywać nowy "Satyricon" do dwóch poprzednich. Tak się po prostu nie da.

Powtórzę jeszcze raz, że to taka trochę metamuzyka jest, bo Satyr spogląda jednym okiem w swoją zaprzeszłą twórczość i nieco drwiąco się uśmiecha, a jednak ma świadomość że jakoś to go ukształtowało, czemu wyraz daje w tych klimatycznych akustycznych wstawkach, czy gdzieniegdzie pojawiających się klawiszach czy chórach, przypominających stare dokonania. Z drugiej strony to wszystko brzmi jakoś dojrzalej, jest bardziej przemyślane, spójne i mocno współczesne, głównie przez brzmienie i ogólny kontekst całości i jak to również zauważył kolega Vulture, idealnie współgra z oprawą graficzną. To jest las XXI wieku, bez jasełek, bobrów, Casio metalu, po prostu czysta pierwotna natura. Tak to widzę.