GODFLESH

[Skaut]

Wciąż nie mogę się otrząsnąć po epce, szczególnie dwa dabowe wkręty robią niesamowitą robotę. Znakomita forma.

szkoda że do pełnej płyty już się tak bardzo wracać nie chce...

[megawat]

Właśnie tak jakoś. Zbyt rzemieślnicza się cała płyta wydaje. Wszystkie klocki poukładane jak należy, ale ognia tu nie ma. EP-ka dużo lepsza.

[kenediusze]

Wciąż nie mogę się otrząsnąć po epce, szczególnie dwa dabowe wkręty robią niesamowitą robotę. Znakomita forma.

szkoda że do pełnej płyty już się tak bardzo wracać nie chce...

Ja to może mam jakieś fałszywe wyobrażenie o słuchaniu muzyki, ale zupełnie nie rozumiem jak można napisać, że się nie chce wracać do płyty, która premierę miała dwa dni temu. Czuję mentalność hamburgera, no offence, każdy słucha jak chce, no ale...

Epka była rewelacyjna, więc pełny album też trza zbadać przy stosownej okazji. Chociaż tak po prawdzie, to chyba bardziej bym się ucieszzył z informacji o trasie po Europie zahaczającej o Polskę, od GODFLESH niczego nie wymagam bo ten zespół powiedział wszystko co miał do powiedzenia. Jeśli zostało im coś do dodania, to super, epka pokazała że można, ale ciśnienia nie ma absolutnie.

[Skaut]

Wciąż nie mogę się otrząsnąć po epce, szczególnie dwa dabowe wkręty robią niesamowitą robotę. Znakomita forma.

szkoda że do pełnej płyty już się tak bardzo wracać nie chce...

Ja to może mam jakieś fałszywe wyobrażenie o słuchaniu muzyki, ale zupełnie nie rozumiem jak można napisać, że się nie chce wracać do płyty, która premierę miała dwa dni temu. Czuję mentalność hamburgera, no offence, każdy słucha jak chce, no ale...

Epka była rewelacyjna, więc pełny album też trza zbadać przy stosownej okazji. Chociaż tak po prawdzie, to chyba bardziej bym się ucieszzył z informacji o trasie po Europie zahaczającej o Polskę, od GODFLESH niczego nie wymagam bo ten zespół powiedział wszystko co miał do powiedzenia. Jeśli zostało im coś do dodania, to super, epka pokazała że można, ale ciśnienia nie ma absolutnie.

Posłuchasz, zrozumiesz o czym mówię. To jest dla mnie jeden z najważniejszych zespołów w ogóle, więc liczba odsłuchów nowej płyty idzie już w dziesiątki. "Premiera" była wcześniej i na nic się zda tutaj kolejny odsłuch kiedy po prostu po tych dziesiątkach odsłuchów płyta męczy i nie spełnia oczekiwań. Tym bardziej w zestawieniu z ich wcześniejszymi dokonaniami. Nie wiem co w tym dziwnego i gdzie masz niby mentalność hamburgera? Mam przyjść do wątku za pół roku i stwierdzić to samo? Wtedy będzie ok? Broadrick poczuł głód muzyki i bardzo dobrze, tylko mam wrażenie, że z nowego materiału nic nie wynika oprócz rzemieślniczego poskładania riffów. Epka miała zajebistą energię, a tutaj masz marazm i jakąś wewnętrzną stagnację i oprócz końcówki albumu po prostu nie zachwyca. Właściwie to jest największe rozczarowanie tego roku.

[neuro]

liczba odsłuchów nowej płyty idzie już w dziesiątki. "Premiera" była wcześniej i na nic się zda tutaj kolejny odsłuch kiedy po prostu po tych dziesiątkach odsłuchów płyta męczy i nie spełnia oczekiwań.

U mnie jest tak, że oprócz liczby odsłuchów liczy się też czas. Czasem płytka musi sobie poleżakować po prostu, samo słuchanie non stop w krótkim okresie nie wystarcza żeby sobie wyrobić o niej zdanie.

Właściwie wszystkie płyty Broadricka wymagały u mnie czasu i powolnego wchodzenia w temat. Teraz jest podobnie, dopiero jestem na etapie porządnego wgryzania się w epkę (ofkors rewelacyjną). Pełniak po kilku odsłuchach powędrował do poczekalni - ale potencjał jest zdecydowanie, nie sprowadzałbym tego do rzemiosła tylko. No ale, akurat w tym przypadku podchodziłem do płyty kompletnie bez emocji i oczekiwań (co w sumie dziwne jest biorąc pod uwagę fakt, że to mój ulubiony artysta jest).

Tak czy siak, jeśli kiedyś jakaś jego płyta siądzie mi "od razu" to się zacznę martwić. O niego albo o siebie :D

[megawat]

Rozsądnie piszesz, ale ja po kilkunastu wysłuchaniach zauważyłem, że w 75% ta płyta sobie po prostu przelatuje i przyłapałem się na tym, że po prostu jej nie słucham. Nie to, żebym oczekiwał jakichś, kurwa, fajerwerków albo easy-listening bo to przecież Godflesh, ale obawiam się, że tutaj po po prostu nie ma co rozkminiać. Obym się mylił, rozczarownie to na razie trochę za duże słowo. Trzeba przyznać, że EP-ka utrzymana jest w podobnej tonacji, ale tam jakoś wszystko hula, a na pełnej płycie jakby mniej...

[neuro]

Rozsądnie piszesz, ale ja po kilkunastu wysłuchaniach zauważyłem, że w 75% ta płyta sobie po prostu przelatuje i przyłapałem się na tym, że po prostu jej nie słucham. Nie to, żebym oczekiwał jakichś, kurwa, fajerwerków albo easy-listening bo to przecież Godflesh, ale obawiam się, że tutaj po po prostu nie ma co rozkminiać. Obym się mylił, rozczarownie to na razie trochę za duże słowo. Trzeba przyznać, że EP-ka utrzymana jest w podobnej tonacji, ale tam jakoś wszystko hula, a na pełnej płycie jakby mniej...

Wcale niewykluczone że po jakimś czasie zdanie będę miał podobne, się poczeka, się zobaczy :) Nie wszystko spod tego szyldu mi weszło, do Us and Them się nie przekonałem do tej pory i w sumie nie wiem dlaczego nawet - ale właśnie ta płyta mi tak przelatuje.

Co do nówki, fajnie jakby zrobił taki patent jak z SOLAH i nagrał wersję dubową. Duby z epki mistrzowskie są wszak.

[Nerwowy]

Akurat Us and Them to doskonała płyta, tam jest wszystko co w Godflesh najlepsze ;)

[Skaut]

liczba odsłuchów nowej płyty idzie już w dziesiątki. "Premiera" była wcześniej i na nic się zda tutaj kolejny odsłuch kiedy po prostu po tych dziesiątkach odsłuchów płyta męczy i nie spełnia oczekiwań.

U mnie jest tak, że oprócz liczby odsłuchów liczy się też czas. Czasem płytka musi sobie poleżakować po prostu, samo słuchanie non stop w krótkim okresie nie wystarcza żeby sobie wyrobić o niej zdanie.

Właściwie wszystkie płyty Broadricka wymagały u mnie czasu i powolnego wchodzenia w temat. Teraz jest podobnie, dopiero jestem na etapie porządnego wgryzania się w epkę (ofkors rewelacyjną). Pełniak po kilku odsłuchach powędrował do poczekalni - ale potencjał jest zdecydowanie, nie sprowadzałbym tego do rzemiosła tylko. No ale, akurat w tym przypadku podchodziłem do płyty kompletnie bez emocji i oczekiwań (co w sumie dziwne jest biorąc pod uwagę fakt, że to mój ulubiony artysta jest).

Tak czy siak, jeśli kiedyś jakaś jego płyta siądzie mi "od razu" to się zacznę martwić. O niego albo o siebie :D

Ale ja się zgadzam z tym że różnie można oceniać muzykę i jedne płyty wchodzą od razu, inne muszą poczekać na lepszy dzień. To taki oczywizm trochę, bo przecież nie ma jednej reguły. Taki JK Flesh praktycznie wszedł od razu i nawet po sporym upływie czasu nadal do tego chętnie wracam, podobnie jest z Greymachine. W przypadku nowego Godflesh dostajemy po prostu bezjajeczną płytę, która zamiast fajnych melodii posiada sporo nudnych i topornych.

[Riven]

leci po raz pierwszy. Ciężko cokolwiek powiedzieć, ale początkowe wrażenia całkiem pozytywne. Brzmi to jakby broadrick ostro nasluchal się NEGATRON :) pod tym względem jak dla mnie masa ok

[longinus696]

Właśnie tak jakoś. Zbyt rzemieślnicza się cała płyta wydaje. Wszystkie klocki poukładane jak należy, ale ognia tu nie ma. EP-ka dużo lepsza.

Właśnie mnie się wydaje, że brakuje tu niektórych klocków, które definiowały dotychczas Godflesh i były odpowiedzialne za to, co według mnie najcenniejsze. Przede wszystkim pięknie rozjeżdżające się, tworzące bogatą fakturę gitary, zawsze działały niejako w opozycji do automatu perkusyjnego - w ten sposób linia melodyczna miała doskonały kontrapunkt i oba te aspekty doskonale się uzupełniały, bez wchodzenia w swoje kompetencje. Tym razem riffy są krótkie i idą dokładnie pod perkę, łeb w łeb, co brzmi kwadratowo i betoniasto i może jest dobre, ale dla jakiegoś niemieckiego industrialnego metalu, na pewno nie dla Godflesh.

Broadrick zawsze mówił, że Godflesh to "mechanizm obronny", że to muzyka o słabości, a nie o dominacji i to było doskonale wyczuwalne w muzyce i w jej warstwach. Były dwie podstawowe składowe: z jednej strony ludzka słabość, a z drugiej bezwzględność maszyny (i nie mówię o jakimś pieprzonym fantastycznym T-1000, tylko o maszynie pojmowanej tak szeroko jak się da, od XIX-wiecznej fabryki po abstrakcyjny "system", mniejsza o to). W każdym razie to, co było odpowiedzialne za ludzką słabość, ten unikalny element delikatności i nietrwałości człowieka gdzieś się ulotnił (myślę, że TO właśnie tkwiło w charakterystycznych melodiach) i została głównie maszyna. Zresztą automat też jest jakoś nijako zaprogramowany, jakby to robili goście z jakiegoś Oomph!, albo Front Line Assembly (to nie komplement).

Oczywiście nie dam łatwo za wygraną. To jeden z najważniejszych dla mnie zespołów w ogóle, więc bezwzględnie będę próbował polubić się z ta płytą, ale wygląda na to, że to najsłabszy materiał w ich karierze, zresztą tak samo jak EP-ka.

W przypadku nowego Godflesh dostajemy po prostu bezjajeczną płytę, która zamiast fajnych melodii posiada sporo nudnych i topornych.

Sedno mojego posta, jakby komuś nie chciało się czytać tego, co napisałem powyżej.

[Skaut]

Tym razem riffy są krótkie i idą dokładnie pod perkę, łeb w łeb, co brzmi kwadratowo i betoniasto

Właśnie, "betoniasto i kwadratowo" idealnie oddaje obraz rzeczy. Jak zazwyczaj powtarzalne riffy u Broadricka miały swoją transową płynność, tak tutaj te repetytywne sekwencje są za bardzo rwane, bez jakiejś przestrzeni, co mogłoby być nawet zaletą, gdyby właśnie tło było w jakiś sposób zróżnicowane. A tak po topornym otwieraczu, dostajemy kolejny numer na jedno kopyto, potem "Shut Me Down" ciągnie w tę samą, męczącą stronę i tak dalej i tak dalej. Czuję się tak jakbym słuchał jakiegoś koksa na sterydach i w dużym stopniu "World Lit Only By Fire" przypomina mi "Walk Through Exits Only" Phila Anselmo. Strasznie siłowy jest ten album.

[Kurt]

Straszne rzeczy piszecie panowie. Ale chyba jeszcze bardziej straszny jest fakt, że macie rację. Słaba ta płyta i po kilkunastu pierwszych odsłuchach nie znalazłem jakiegoś punktu zaczepienia na nim. Będę jeszcze się pewnie mocował z tą płytą, ale na ten moment myślę, że to może być najgorsze wydawnictwo Godflesh (bez zastrzeżenia, że każde to co najmniej 8/10).

[neuro]

Akurat Us and Them to doskonała płyta, tam jest wszystko co w Godflesh najlepsze ;)

To ja wiem, że ona świetna jest, tylko się jakoś na niej skupić nie potrafiłem dotąd, no mój problem a nie płyty. Chyba czas najwyższy kolejne podejście zrobić :)

[Riven]

Przeczytałem Wasze posty i w zasadzie to ze wszystkim się zgadzam :D celna krytyka. Nie jest to album na miarę Godflesh. Ale co ja poradzę, że słucha mi się go zajebiście? Nie będę silil się na jakąkolwiek ocenę, ale póki co jest po prostu zajebisty lomot. A parę kawałków (otwieracz, imperator czy life giver life taker) miazdzy suty. Może to dlatego, że kompletnie zlalem ten album? Wiedziałem że wyjdzie, ale od dłuższego czasu nie słuchałem gf (dla jasności: streetcleaner to jedna z najlepszych płyt jakie znam) i jakoś się nie podjaralem. Także luzik. A że przy okazji uwielbiam negatron...

P. S. Imperator z tym jaskiniowo - celtyckim riffem, choć prostacki do bólu, to przechuj walec, nie mam pytań.

[megawat]

Takie spostrzeżenie bardziej na zimno już, że gdyby wypierdolić z zestawu 4 do 5 kompozycji to wyszłaby im kolejna całkiem przezajebista EP-ka, możliwe, że lepsza niż "Decline & Fall". Coś mi ostatnio dużo płyt tak 50/50 podchodzi. Oczywiście poza ostatnim Halo. które w całości jest zajebiste.

[ultravox]

Całkiem fajna płyta, dobrze się słucha. Jest parę zgrzytów, ale tez kilka potężnych momentów, poziom starszych płyt zachowany. Niczego nowego nie oczekiwałem, bo pod tą nazwą raczej zaskoczenia być nie mogło. Jest ok, od czasu do czasu będzie słuchane.

[Skaut]

http://thequietus.com/articles/16496-ju ... -interview" onclick="window.open(this.href);return false;

[Drone]

Całkiem fajna płyta, dobrze się słucha. Jest parę zgrzytów, ale tez kilka potężnych momentów, poziom starszych płyt zachowany. Niczego nowego nie oczekiwałem, bo pod tą nazwą raczej zaskoczenia być nie mogło. Jest ok, od czasu do czasu będzie słuchane.

Zgadzam sie, bardzo dobry album. Nie nuży ani trochę - przesłuchałem kilka razy i na tę chwilę nie rozumiem za bardzo krytyki. Jest trochę inny niż poprzednie płyty: to chyba najmniej metalowy GODFLESH i przy tym najbardziej łagodny.

[ultravox]

A mnie się wydaje bardzo metalowy właśnie ;)