Moderatorzy: Nasum, Heretyk, Sybir, Gore_Obsessed
nic nie slyszysz,slyszysz to co mówi tluszcza wiec powtarzaszhcpig pisze:A kto mi ma wmawiać, mam uszy to sam słyszęMyślałem że Ryży nie może nagrać nic gorszego od tego kawałka ale przeszedł sam siebie biorąc się za remake z udziałem tej gotyckiej panienki
absolutnie nie jest tragiczna, widocznie spodziewałeś się czegoś innego po nowym zespole albo preferujesz inny pierwiastek metalu w metaluArisowicz pisze:Youthanasia jest tragiczna. Była pierwszym albumem Megadeth jaki poznałem i spowodowała, że na parę latek całkowicie wysrałem się na ten zespół.
nie pitol tylko posłuchaj sobie jeszcze raz, zwłaszcza wspomnianego "The Killing Road" (riff, solo) - to przecież klasyka Megadeth!
u mnie co do joty tak samo, nawet kawałek ten sam heheEdinazzu pisze:Album trochę niedoceniany. Zresztą sam popełniłem ten błąd. A może był to zwyczajny zbieg okoliczności? Akurat wtedy jak się ukazywał CW kierowałem się w kierunku ekstremy, a Rudy w kierunku rockowym. Ale juz wówczas wpadł mi ucho "Secret Place", bardzo lubię ten kawałek
nie przecietna,tylka bardzo dobra,nie mnóstwo mialkich pomyslów,tylko jedna troche odstajaca od restzy kompozycja ( Have a Cool with Travel) . a szturm na listy przebojów to masz na Risk,i to jest naprawde fatalna plyta,podobnie jak i kolejna.Pelson pisze:Przyzwoicie przeciętna płyta. Wyróżniłbym "Trust", "A Secret place", "The Disintegrators" i wałek z riffem z "Disposable Heroes" wiadomo kogo. Może i jest na tej płycie luz, klimat Arizony (bo tam przeniósł się Mustaine po nagraniu Youthanasii) i rockowe wtręty, ale jest też mnóstwo miałkich pomysłów (choćby "Almost Honest", "Have col will travel", "Sin"), co w połączeniu z nachalna manierą szturmu na listy przebojów sprawia, iż jest to chyba najrzadziej przeze mnie słuchany Megadeth z okresu najlepszego składu.
do tworzenia róźnorodnego repertuaru , którzy potrafili nagrać odmienny, wciąż świetny Load. Cryptic Writing to taka średnio udana próba znalezienia innej drogi. Są ciekawe momenty są też i mielizny.Oczywiscie,ze nie mial takiej smykalki,ale wciaz robil dobre i bardzo dobre rzeczy. Najgorsze rzeczy zaczynaja sie zawsze dziac jak publika cie olewa i nie lapie twojego nowego materialu,bo jest gówniany albo zupelnie odmienny od tego do czego zespól przyzwyczail swoich fanów. wówczas mozemy zaobserwowac te wszytskie powroty do korzeni,blablabla, i wychodza takie potworki jak The World Need a Hero czy Death Magnetic. zero pasji,zero ducha, czyste wyrachowanie.Pelson pisze:W jednym przyznam Ci rację, Cryptic Writings to jeszcze nie szturm na listy, to łagodny trucht, zamieniony w bezładną galopadę w kierunku grzecznego brzmienia jakie słyszymy na Risk. Mustaine nie miał takiej smykałki jak jego koledzy z Metalliki (zaraz się Rattlehead obrazi
Obydwie są bardzo dobre (ta dyskusja powraca już któryś raz na forum), jako nawrócony riskowy entuzjasta naprodukowałem się w zeszłym roku po 9 latach prania się tym albumem więc teraz poniecham tego, natomiast TWNAH będę bronił - mimo chamskich metallikowo-diamondheadowych kryptocoverów, kiepskiej próby nawiązania do popularności "Hangaru" i tego że średnio mi się widział w chwili premiery (szczególnie "Moto Psycho" mocno działał mi na nerwy), to album ma wciąż to nieuchwytne "coś" czego brakuje dwóm ostatnim, nieudanym płytom MEGADETH i słucha się go z przyjemnością.[V] pisze:a szturm na listy przebojów to masz na Risk,i to jest naprawde fatalna plyta,podobnie jak i kolejna.
daj spokój stary,to tak jak z tym Nuclear Assault które musielismy przeniesc z encyklopediihcpig pisze:Obydwie są bardzo dobre (ta dyskusja powraca już któryś raz na forum), jako nawrócony riskowy entuzjasta naprodukowałem się w zeszłym roku po 9 latach prania się tym albumem więc teraz poniecham tego, natomiast TWNAH będę bronił - mimo chamskich metallikowo-diamondheadowych kryptocoverów, kiepskiej próby nawiązania do popularności "Hangaru" i tego że średnio mi się widział w chwili premiery (szczególnie "Moto Psycho" mocno działał mi na nerwy), to album ma wciąż to nieuchwytne "coś" czego brakuje dwóm ostatnim, nieudanym płytom MEGADETH i słucha się go z przyjemnością.[V] pisze:a szturm na listy przebojów to masz na Risk,i to jest naprawde fatalna plyta,podobnie jak i kolejna.
doskonale powiedziane! ale powoli robi się tu nie tylko drugi temat o MegadetH ale w ogóle misz-masz.[V] pisze:artysci zwiazani ze scena muzyki metalowej/ekstremalnej ,którzy osiagneli juz jakis status,tak naprawde powoli staja sie niewolnikami swojego stylu,maja swiadomosc ,ze wszelkie odstepstwa/nadmierne eksperymentowanie spotka sie z krytyka tudziez niezrozumieniem i sprzedaz poleci na leb na szyje,a w dluzszej perspektywie zespól szlag trafi.
"Almost Honest" jest fajnym klasycznym kawałkiem. Lubie też "I'll Get Even", który sobie zawsze interpretuje jako takie autobiograficzne "fuck off" w stronę MetallicyPelson pisze:Przyzwoicie przeciętna płyta. Wyróżniłbym "Trust", "A Secret place", "The Disintegrators" i wałek z riffem z "Disposable Heroes" wiadomo kogo. Może i jest na tej płycie luz, klimat Arizony (bo tam przeniósł się Mustaine po nagraniu Youthanasii) i rockowe wtręty, ale jest też mnóstwo miałkich pomysłów (choćby "Almost Honest", "Have col will travel", "Sin"), co w połączeniu z nachalna manierą szturmu na listy przebojów sprawia, iż jest to chyba najrzadziej przeze mnie słuchany Megadeth z okresu najlepszego składu.
"Have Cool Will Travel" - to z kolei takie trochę podrasowane country music. W końcu rudy też chciał sobie coś na miarę "Load" Metallicy zagrać Podoba mi się także riff otwierający "Vortex". No karwa, bardzo fajna płyta, nie ma co marudzić.
