MERCYFUL FATE

[Holi]

dla mnie w pewnien sposób klasyka - wiadomo pierwsze plyty MF i KD, później różnie bywało ale poniżej pewnego poziomu nie schodzili nigdy i to zarówno MF jak i KD

[Bezdech]

Nie ma co powtarzać obiegowej opinii znanej ciemnemu ludowi już od dziesięcioleci wiec nie wspominam, że kapela gwałci trupy zakonnic i fanów Lady Gagi.

King akurat w MF ma i tak sporo mniej denerwującą manierę niż we własnych materiałach i m.in. z tego powodu MF>>>>King solo. Z tak charakterystycznym wokalem łatwo zapomnieć, że najbardziej zajebista rzecz jaką można usłyszeć na ich płytach to riffy spółki Denner i m4 Shermann i z tego powodu dodaję jeszcze parę dziubków do równania MF>>>>>>>>>>>>>>>>King solo.

Płyty po reaktywacji, mimo, że słabsze niż klasyka i tak koszą niczym lot koszący meserszmitem nad trawnikiem. Ciekawe, że wszystkie są w miarę równe, najbardziejsze chyba In the Shadows i Dead Again. Generalnie MF to zajebistość wcielona i to wszystko co należy pisać na ten temat.

[Maria Konopnicka]

A ja im starszy jestem to tym bardziej mi się podobają. Jak zacząłem słuchać metalu 20 lat temu to liczył się dla mnie tylko death metal, a tego typu wokal uważałem za wzorcowy wręcz przejaw gejostwa.

Też miałem podobnie - usłyszałem Diamonda na początku lat 90-tych i było to dla mnie straszne. Mercyful Fate doceniłem dopiero w 1994 czy nawet 1995 roku. Zaczęło się od "Don't break...", później "Melissa", "In The Shadows" i dalej chronologicznie. W tym czasie zacząłem też zgłębiać solowe albumy Kinga. Miałem w liceum koleżankę, która była maniaczką jego twórczości - pożyczyłem od niej na kasetach całą ówczesną dyskografię, poprzegrywałem i wsiąkłem w ten klimat na ładne parę miesięcy. Od pajęczej kołysanki poznawałem już w kolejności nagrywania.

King akurat w MF ma i tak sporo mniej denerwującą manierę niż we własnych materiałach i m.in. z tego powodu MF>>>>King solo. Z tak charakterystycznym wokalem łatwo zapomnieć, że najbardziej zajebista rzecz jaką można usłyszeć na ich płytach to riffy spółki Denner i m4 Shermann i z tego powodu dodaję jeszcze parę dziubków do równania MF>>>>>>>>>>>>>>>>King solo.

Też stawiam wyżej MF niż KD, ale tylko odrobinę wyżej. Solowe albumy mają inny klimat, są bardziej teatralne. Co prawda cenię riffy MF, ale to co Andy La Rocque wyprawia na gitarze, również przyprawia mnie o dreszcze. W albumach Kinga Diamonda cenię spójność, to że mimo iż nagrywane w tej samej stylistyce, z użyciem tych samych środków wyrazu, są tak odmienne i każdy z nich tworzy zupełnie inną atmosferę, choć wciąż jest to atmosfera grozy i nieco kiczowatego horroru. Uwielbiam i cieszę się, że nie muszę wybierać i mogę słuchać zarówno MF jak i KD.

[aniola]

Witam szanowne forum.Moje pytanie dotyczy:Czy KD&MF nie powinno byc poza ocenami?Przeciez najslabsza plyta jest lepsza od miliona plyt ktore obecnie wychodza

[Lykantrop]

Oczywiście.

[aniola]

Ciesze sie ze ktos podziela moje zdanie

[panthyme]

Tak.

[Harlequin]

"Melissa" i "Don't..." to niedoścignione ideały szatańskich wersetów. Absoluty nieskazitelnie opeirające sie próbie czasu, a nawet z biegiem lat zyskujace. Bez obydwu tych albumów nie wyobrazam sobie codziennej egzystancji.

[aniola]

A bez "Fatal Portrait" i reszty?

[Lykantrop]

No bez tych to już w ogóle dupa zbita. Urodziłem się dla nich. Total worship.

[Wujek Lucyferiusz]

Ciesze sie ze ktos podziela moje zdanie

MF słucham do dziś - zwłaszcza Dead Again.
KD nie słucham wcale po obsraniu go lata temu po kilku albumach. Nie trafia to do mnie.

Można? Można.

[aniola]

Wszystko mozna :) Ale wujku ile lat temu go obsrales? Zgodnie z moim pytaniem czy KD nie gra we wlasnej lidze? Lykantrop widze ze sie zgadzamy:).A w ogole slucham go od 85 roku i pomimo, ze sa podzialy (rozumiem je) dla mnie z osoba KD jest to tak zwiazane, ze nie rozbijam jego tworczosci.

[Maria Konopnicka]

Wujku, ile Ty w ogóle masz lat ? ;)

[Wujek Lucyferiusz]

Otóż odpisuję, droga Mario K.: Śtyry.

Wszystko mozna :) Ale wujku ile lat temu go obsrales? Zgodnie z moim pytaniem czy KD nie gra we wlasnej lidze? Lykantrop widze ze sie zgadzamy:).A w ogole slucham go od 85 roku i pomimo, ze sa podzialy (rozumiem je) dla mnie z osoba KD jest to tak zwiazane, ze nie rozbijam jego tworczosci.

Nie wiem, czy to własna liga. Nie wiem, czy grupa A wojewódzka czy ekstraklasa. Po prostu KD nie potrafił mnie do siebie przekonać, a MF darzę sentymentem. Zarzuć proszę optymalny album Króla - nie ważne czy w porównaniu do MF czy nie. Rzucę rzetelnie uchem i powiem. Ale na dzień dzisiejszy NIC się nie zmienia.

Pozdrawiam i szanuję kult, bo sam mam takie płyty.

[Nurni Flowenol]

Witam szanowne forum.Moje pytanie dotyczy:Czy KD&MF nie powinno byc poza ocenami?Przeciez najslabsza plyta jest lepsza od miliona plyt ktore obecnie wychodza

To nie Vader;)

[Lykantrop]

Zarzuć proszę optymalny album Króla - nie ważne czy w porównaniu do MF czy nie. Rzucę rzetelnie uchem i powiem. Ale na dzień dzisiejszy NIC się nie zmienia.

"Fatal Portrait" musowo. Dla mnie to album, który spokojnie można postawić obok klasyków MF. Pewnie uprawiam teraz herezję, ale dla mnie ten album to opus magnum Kinga.

[empir]

Ja późno przekonałem się do MF/KD bo dopiero po znakomitej wg mnie The Graveyard. Znakomite zespoły.

[Wujek Lucyferiusz]

Zarzuć proszę optymalny album Króla - nie ważne czy w porównaniu do MF czy nie. Rzucę rzetelnie uchem i powiem. Ale na dzień dzisiejszy NIC się nie zmienia.

"Fatal Portrait" musowo. Dla mnie to album, który spokojnie można postawić obok klasyków MF. Pewnie uprawiam teraz herezję, ale dla mnie ten album to opus magnum Kinga.

Podejdę zatem znów. Dziękuję. Choć miałem wielką ochotę na psitkę Abby. Spróbuję zatem obu.

Pozdrosy.

[aniola]

No pozdrowko!"Fatal Portrait" "Abigail" "Them" i nic wiecej wujku.

Zarzuć proszę optymalny album Króla - nie ważne czy w porównaniu do MF czy nie. Rzucę rzetelnie uchem i powiem. Ale na dzień dzisiejszy NIC się nie zmienia.

"Fatal Portrait" musowo. Dla mnie to album, który spokojnie można postawić obok klasyków MF. Pewnie uprawiam teraz herezję, ale dla mnie ten album to opus magnum Kinga.

To jest dzielo ponad wszystko.

[Maria Konopnicka]

A ja mam tak z Diamondem, że teoretycznie najlepszej jego płyty - "Abigail" nie wynoszę pod niebiosa. Lubię, bardzo lubię, ale nie jest to mój faworyt. Podobnie mam z "Fatal Portrait" ."Them" jest prawie moją ulubioną. To jest absolut! Uwielbiam dość nietypową, miękką, wygładzoną, przygotowaną pod amerykański rynek "The Eye". Kto wie, czy właśnie to nie jest mój ulubiony album Diamonda - ma wspaniały klimat, rewelacyjne wokale, dramaturgię, po prostu fenomen, od pierwszego do ostatniego dźwięku. Z późniejszy albumów wyróżniłbym The Graveyard - to jedyna płyta z drugiej połowy lat 90-tych, która poziomem nie odstaje od tego co nagrał w latach 86-90. Choć i pajęcza kołysanka to również bardzo udany album. No nie, lubię wszystko co nagrał. No może poza Abigail II: The Revenge - najmniej słuchałem i stwierdziłem, że tej płyty mogłoby w ogóle nie być. Ale kto wie, leży na półce - może powrócę jeszcze? Ostatnie dwie są na dość wysokim poziomie, ale czegoś im brak - jakieś takie zbyt mało wyraziste mi się wydają.