EHNAHRE - The Man Closing Up [2008]

[Kurt]

Imprezowo-zabawowe.... to chyba nie dla mnie :D Nie jara mnie takie granie. Ale, jak pisałem, kupię, posłucham, ocenię. Do tego czasu jeszcze pomęczę Ehnahre (i sprawdzę ich debiut, który mam nadzieję wreszcie mi listonosz przyniesie).

Wywiad też czytałem i to głównie on zachęcił mnie do sprawdzenia tego krążka. Podoba mi się ich bardzo świadome podejście, które, co ważne, jest słyszalne na płycie. A na nowy album tym bardziej czekam, szczególnie po tym co usłyszałem na tym.

[Mort]

bylem zachwycony a teraz mi sie wydaje, ze udziwniaja na sile.

A jednak się kręci. Dzisiaj kręci się od rana, a przez ostatni miesiac przesluchalem ja kilkanascie razy. Bardzo dobra plyta.

[megawat]

Od około tygodnia pałuję "Tamming the Cannibals". Kurwa, dlaczego ja tego nie znałem. Piękna, degradująca muzyka.

[Kurt]

Czyli już oswoiłeś kanibali ? ;)

[Morph]

Ja do tej pory chyba najbardziej jestem przekonany do 12" Alfa/Omega

[Kurt]

Tego nie miałem okazji, z racji tego, iż nie zbieram winyli, posłuchać, a z tego co wiem na CD to to nie wyszło.

[streetcleaner]

Kanibale zdecydowanie lepsze. Najpełniejsze oblicze tego zespołu.

[Kurt]

Debiut jednak nie jest wolny od mielizn i niepotrzebnych zwolnień. No i unosi się nad nim bardzo wyraźny duch Incantation, dwójka jest już świadomym i kompletnym dziełem.

[twoja_stara_trotzky]

Właśnie debiut najlepszy.

[Morbid Marcin]

Ja do tej pory chyba najbardziej jestem przekonany do 12" Alfa/Omega

A nie chcialbys sie przekonac do czegos innego i sprzedac mi ten winyl, bo brakuje. ;)

[Morph]

A to zależy ile dajesz, trzycyfrowa kwota w Euro może mnie przekonać ;)

[Kurt]

Właśnie debiut najlepszy.

Dlaczego? Że bardziej nieposkromiony i spontaniczny, czy co?

[streetcleaner]

Wtedy były czasy innego prania, trockiemu się po prostu łezka w oku kręci ;)

[twoja_stara_trotzky]

Bo najlepszy jest.

[aginsiak]

Mam dwie ,więc jedną możecie załyczyć śmiało
http://allegro.pl/ehnahre-the-man-closi ... 80789.html

[Headcrab]

Dzisiaj wreszcie wpadło mi w łapy The Man Closing Up. Album elegancko wydany, ładna okładka, papier z wkładki ciekawie dobrany, przypomina mi pożółkły papier z starych, sfatygowanych książek. Sama muzyka rozpierdala, panowie idealnie połączyli różne style w jedną spójną całość, jak na razie nie mam zastrzeżeń.

[Maria Konopnicka]

A ja dopiero teraz zakupiłem "Taming The Cannibals" i sobie słucham - leci dopiero pierwszy raz, a już czuję, że ta płyta jest wyśmienita. Uwielbiam takie albumy, które przy pierwszej konfrontacji intrygują i przyciągają różnymi smaczkami, ale są dość ciężkostrawne i odpychające.
Są jak zmysłowa kobieta, która przy pierwszym spotkaniu nie daje jeszcze nadziei na spełnienie ale dostrzegamy jakiś blask w oczach, jakiś przelotny uśmiech majaczący na chwilę w kącikach ust, coś magnetycznego i przyciągającego. Z takimi płytami jest jednak o tyle lepiej niż kobietami, że z czasem zyskują, a nie tracą i na długo zapadają w pamięci.
Czuję, że w najbliższych tygodniach ten album będzie często gościł w moim odtwarzaczu. Szkoda, że zacząłem go słuchać jako drugiego z 32, które dziś do mnie dotarły, bo zupełnie nie mam chęci moich pozostałych zdobyczy.

[Kurt]

Postanowiłem sobie przypomnieć fenomenalny, ostatni krążek tej zacnej kapeli i ciągle mnie ta płyta niszczy i dewastuje doszczętnie; tutaj nie ma litości, jest morderczy atak dźwiękami, które jednak zachęcają, żeby do nich wrócić i zagłębić się w nie jeszcze bardziej. Dla mnie ten krążek po prostu jest genialny.

Nadto odświeżam wątek, bo mnie taka refleksja naszła, że to głównie metalowcy ciągną w stronę jazzu i improwizacji, próbując to jakoś zmyślnie połączyć z szeroko pojętym metalem, natomiast nie ma takiej reakcji po drugiej stronie, to jest, żeby jazzmani nagle dojebali jakiś blast w swoich pomysłach na muzykę (wyłączam tutaj Painkiller, jak to się popularnie mówi, wyjątek potwierdza regułę).

Stąd moje pytanie, czy może jednak są jakieś inne twory, które dążą do stworzenia tego typu słuchalnego konglomeratu, tworzonego jednak głównie przez muzyków nie związanych z muzyką metalową (bo może najzwyczajniej w świecie to ja jestem ograniczony, a świat muzyczny jest tak naprawdę bogatszy o tego typu wynalazki)?

[ultravox]

Poza Naked City i Painkiller nie ma chyba zbyt wielu takich tworów. Temat związków metalu z jazzem (z obu stron) jest dość ciekawie omawiany na blogu Heavy Metal Be-Bop, naprawdę warto poczytać te wywiady.
http://www.heavymetalbebop.com/

Przy okazji polecam ostatni album Kayo Dot, z którego wywodzą się muzycy Ehnahre. Jest wiele punktów wspólnych między tymi zespołami na płaszczyźnie muzycznej. Co ciekawe, lider Kayo Dot nie przepada za jazzem i strasznie się irytuje, kiedy ktoś pyta go o jazzowe wpływy w jego muzyce ;) Dla niego to nie ma nic wspólnego z jazzem, ale nie da się ukryć, że dla laika (czyli powiedzmy dla mnie), na pierwszy rzut ucha brzmi to właśnie jak totalnie odjechana fuzja ekstremalnego metalu z free jazzem.
http://kayodot.bandcamp.com/

[Godplayer]

@Kurt , jak nie znasz to obadaj sobie trzy płyty nadzorowane przez Zorna , a wykonane przez Moonchild Trio - s/t , Astronome i Six Litanies for Heliogabalus . Jest jeszcze czwarta , Crucible , ale nie znam jej za dobrze . Podstawowy skład to Mike Patton na wokalach , Trevor Dunn na basie i Joey Baron na garach . Oprócz nich w projekcie udziela się jeszcze kilku gości i cała ta zbieranina potrafi wytworzyć naprawdę niezły chaos . Miazga totalna .
Jest jeszcze takie cuś jak Zu - Carboniferus . Jazz ( ? ) z masywnym , ciężkim soundem , plus Patton i Buzz w roli gości , gwarantują dobrą zabawę .