MANOWAR

[Clochard]

Manowarriors wporzo.

[KelThuz]

Ja muszę zaczekać na opinię Trotzkiego, bo nie wiem co mam myśleć. Hail!

[Adrian696]

Dzwoniłem do Piotera - kazał ci sie zabic. Hail.

[Clochard]

I’m expendable that’s my claim to fame
I’m expendable don’t have to know my name

Łapiący rytm.
edit: A El Gringo zalatuje mi trochę We don't need another hero :D

[Blackult]

mi El Gringo wieje brudnym chujem, poza tym numerem płyta spoko, co jest pewnym zaskoczeniem

[Atreju]

Płyta bardzo spoko. Zamyka mordy płaczkom.

[Adrian696]

Płyta raczej mocno przecietna.

[Atreju]

Nie przeciętna, a raczej typowa dla ManOwaR, co w ich przypadku jest rozumiane jako DOSKONAŁA. Tak grał Manowar zawsze i tak grać powinien zawsze. Właśnie takiej płyty każdy od nich oczekuje. Typowej, przewidywalnej, a przez to tak chwytliwej.

[Adrian696]

doskonałe rzeczy to oni nagrywali wieki temu

[BOLEK]

Nie przeciętna, a raczej typowa dla ManOwaR, co w ich przypadku jest rozumiane jako DOSKONAŁA. Tak grał Manowar zawsze i tak grać powinien zawsze. Właśnie takiej płyty każdy od nich oczekuje. Typowej, przewidywalnej, a przez to tak chwytliwej.

święte słowa Panie a niewiernych pod topór

[Kurt]

Przeciętniactwo i nuda. Nawet brudnym brzmieniem miast wprowadzić odrobinę nowości tylko wkurzają. A same kompozycje są po prostu kiepskie. Ani to porywające, ani specjalnie epickie - jak na nich - tylko drugi utwór się jakoś tam broni. Generalnie to:

doskonałe rzeczy to oni nagrywali wieki temu

[KelThuz]

Nie przeciętna, a raczej typowa dla ManOwaR, co w ich przypadku jest rozumiane jako DOSKONAŁA. Tak grał Manowar zawsze i tak grać powinien zawsze. Właśnie takiej płyty każdy od nich oczekuje. Typowej, przewidywalnej, a przez to tak chwytliwej.

Manowar zawsze był nieprzewidywalny i na każdej płycie potrafili zaskoczyć czymś, czego nikt od nich nie oczekiwał. Tutaj jedyne zaskoczenie to bzyczący bas i melodyjki z C-64 w "Born In A Grave". Czyli zaskoczyli fanów tym, że niczym nie zaskoczyli... Za stary jestem na taką kazuistykę.
I oczywiście stwierdzenie, że "tak grał Manowar zawsze" chyba celowo wyklucza 4 pierwsze albumy. :D

[Maleficio]

Mnie się podoba, może po prostu od dawna nie słuchałem ich dlatego jakoś nie narzekam. Jest to nadal metalowy kicz, ale przynajmniej czuć, ze oni tym żyją i do tego nie muszą używać kartonowych nagrobków, pluszowych peleryn czy czepków na głowę jak Mortuary Drape.

[Wódz 10]

Mam podobnie.

[Adrian696]

po kilku przesłuchaniach - album przecietny, slucha sie fajnie ;) El Gringo!!

[KelThuz]

nieźle wyprane zjebosy

The Lord Of Steel is a marvellous album. Full of dedication and inspiration, in a way only Manowar is able to deliver.

Each song has its own unique character, and together they create an atmosphere that is unheard of in any other album, be it Manowar or anyone else. This album is not only full of might, it is full of menacing, fierce, deep force that takes the fearless listener in its grip and does not let go.

The production is bold, to say the least. Manowar has reached for an unexpected sound that may be distracting at first listen, but once you surrender yourself to it, it is something quite remarkable.

All four basic elements - the voice, the guitar, the bass, the drums - are on fire from the beginning to the end. There are tremendous performances from each and everyone of the musicians with a great variety of emotions, from joyful to sinister, from murky to uplifting. It feels like Eric, Karl, Joey and Donnie are giving their soul to this album.

The lyrics are well-thought and inspired, adding greatly to the character of each song, yet maintaining - and donating some new elements to - the Manowar mythology that we all are familiar with.

I feel that I could write an essay on each song - and perhaps I will, later on - but for now I just want to say that my absolute favourite so far is Touch The Sky. It is of the same quality as songs like Mountains and Kingdom Come, yet with a totally new, fresh appeal. It purifies you, prepares you to reach for higher levels of achievement and deeper layers of your soul.

To put it short: I feel like Manowar has surpassed my high expectations, in a fresh, exciting and even surprising manner.

Now it is time to listen to The Lord Of Steel again... and again... and again...

Read more: http://manowarforum.proboards.com/index ... z1yGdwwEsc

[Wódz 10]

Ale że ty się Kel nie podniecasz to mnie dziwi :)

Przeciętna płyta, ładnie gra na sentymencie, są na niej dwa świetne walce.

[KelThuz]

Ale że ty się Kel nie podniecasz to mnie dziwi :)

Widziałem na żywo GRAND MAGUS, przestawił mi myślenie co do prawdziwego heavy metalu. Manowar po prostu cannot deliver anymore. Tak zjebać zajebiste pomysły...

[Atreju]

Tak sobie myślę Kel, że jeśli jesteś uczciwy wobec ludzi i samego siebie, a prawdy przez Ciebie głoszone przez lata faktycznie przedstawiały Twoją życiową ideologię, to w myśl Twoich haseł o zadawaniu śmierci pozerom, miażdżeniu pozerstwa, odnoszących się do ludzi mających czelność oczerniać Bogów z ManOwaR, których dotychczas wielbiłeś i przed którymi padałeś na kolana, nie uważasz, że naturalnym powinno być teraz Twoje publiczne harakiri?

Wiesz, tak tylko się zastanawiam, nie zrozum mnie źle, ale nie myślałeś o tym? A może to mnie się tylko wydawało, że latami jak z rękawa sypałeś wyrokami śmierci dla wszystkich wiarołomców... sam już nie wiem. Pewnie mi się zdawało. Tak, na pewno.

[twoja_stara_trotzky]

kuriozalna płyta :D
zabawny jest Adams, kiedy próbuje wyciągnąć jakąś górkę :D
prześmieszna jest perkusja ZAPROGRAMOWANA w tak kwadratowy sposób, że aż zęby bolą :D
komiczne są chórki skandujących 50-latków udających 18-latków na testosteronie :D
no i te teksty :D ja pierdolę, pocięli okładki poprzednich płyt i losują :D
tylko brzmienie basu rządzi :D